ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ Μ'ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Αμηχανία. Είναι κι αυτό το ρωμαλέο μελτέμι, υγιεινό, εξιλαστήριο μα και προκλητικό, διαψεύδοντας τμήματα του καλοκαιριού, μαστιγώνοντας τον κατάφωτο Ιούλιο, κόβοντας το βαθυγάλαζο της θάλασσας με πυκνές άσπρες λουρίδες - ως και τα τζιτζίκια έχουν σωπάσει στον ελαιώνα· τα χελιδόνια εξαφανίστηκαν, δεν ψαλιδίζουν τον ουρανό, μονάχα, που και που, το τσίριγμα λίγων σπουργιτιών στο αμπελάκι της Φαλίτσας, περιφραγμένο με φραγκοσυκιές. Ούτε ένα δελφίνι ούτε ένας γλάρος. Το τοπίο κομμένο στα δυό: απ' το μέρος του βοριά τα πάντα τρέχουν, καλπάζουν, λαχανιάζουν - δέντρα, κύματα, φυτά, τριανταφυλλιές, γεράνια.