ΣΠΟΓΓΑΛΙΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ (19ΟΣ-20ΟΣ ΑΙ.)

Για την Εύη Ολυμπίτου η εμφάνιση του σκαφάνδρου στάθηκε το κρίσιμο σημείο του προβληματισμού και της διαπραγμάτευσής της. Είναι το σημείο τομής ανάμεσα στο μακρό χρόνο της λαογραφίας και στον βραχύ χρόνο της ιστορίας, σημείο όπου δοκιμάζονται οι κοινωνίες και εμφανίζονται νέες μορφές σχέσεων και οργάνωσης. Μέσα από αυτή τη δοκιμασία είδε τα πριν και τα μετά της ζωής των σφουγγαράδων, μέσα από τη μετάβαση (την καίρια για την κοινότητα τομή του σκαφάνδρου) "διάβασε", τελικά, τη μακραίωνη σπογγαλιευτική περιπέτεια.
Σε μια νεωτερική αντίληψη της επιστήμης της, προσελκύστηκε ισοτίμως από την αρχέγονη κατάδυση με τη "σκανταλόπετρα" έως τη "νεωτερική" παραβίαση των ορίων ασφαλείας στη χρήση του σκαφάνδρου από "εκκινητές" και πληρώματα, μια εκτεταμένη δηλαδή θεματολογία όπου το πνευματικό θάρρος και η προσωπική ακεραιότητα είναι παρούσα σε όλη τη διαπραγμάτευση.