ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΗΝΟΒΙΟΣ, ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΥΠΗ ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ

Ο στάρετς Ζηνόβιος είναι μία μεγάλη πνευματική μορφή του 20ού αιώνα που από το 2010 συγκαταλέγεται ανάμεσα στους αγίους της σκήτης του Γκλινσκ. Η σκήτη ή έρημος του Γκλινσκ υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά κέντρα του 20ού αιώνα ανάμεσα στην Ουκρανία και στη Ρωσία. Ο στάρετς Ζηνόβιος παρά το γεγονός ότι ήταν ολιγογράμματος και ρώσος στην καταγωγή εκλέχθηκε από την εκκλησία της Γεωργίας μητροπολίτης και διακόνησε τον λαό της πολύπαθης αυτής χώρας με μεγάλη αυταπάρνηση.

Ο συγγραφέας του βιβλίου Ζηνόβιος Τσεσνοκώφ εμπνεύστηκε την αγάπη και το ενδιαφέρον για τον στάρετς Ζηνόβιο από τον πατέρα του πρωτοπρεσβυτερο Αλέξανδρο Τσεσνοκόφ, ο οποίος έζησε κοντά του. Με ιδιαίτερη επιμέλεια και συστηματική έρευνα συγκέντρωσε και μας παραδίδει μαρτυρίες από όσους γνώρισαν τον στάρετς Ζηνόβιο. Για το έργο του τιμήθηκε το 2015 με το πανρωσικό βιβλιο ορθόδοξης γραμματείας.

Ο στάρετς Ζηνόβιος (μητροπολίτης Σεραφείμ) έζησε πολύπαθη ζωή σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για τις εκκλησίες της Σοβιετικής Ένωσης. Ο ίδιος έζησε εξόριστος επί πέντε χρόνια. Όμως, ακόμη και τα πιο δύσκολα γεγονότα της ζωής του τα αφηγείτο με ιλαρή διάθεση, προς οικοδομήν των άλλων.

Ποτέ κανέναν δεν κατηγορούσε και κανέναν δεν επέπληττε. Ό,τι και να του συνέβαινε έλεγε: Είναι Πρόνοια του Θεού. Με το παράδειγμα της ζωής του δίδασκε στους ανθρώπους τα καλά έργα και για όλα προσέφερε αίνο στον Θεό, όπως ο στάρετς στο λαϊκό τραγούδι:

Ζούσε κάποτε μακριά
στάρετς έμπειρος, σοφός,
που όλο διαλαλούσε:
Δόξα τω Θεώ στη λύπη, στη χαρά!
Δόξα τω Θεώ για όλα! Δόξα τω Θεώ για όλα!
Δόξα τω Θεώ στη λύπη, στη χαρά!....