ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ ΣΤΗ ΔΥΣΗ

Ο Θεός μας επισκέφτηκε και συνεχίζει να το κάνει χωρις εμεις να το αντιλαμβανόμαστε , χωρίς να το υποψιαζόμαστε. Περπατά μέσα στη ζωή μας, χρησιμοποιώντας άπειρους διαφορετικούς τρόπους. Χρησιμοποιεί τους βηματισμούς των ανθρώπων για να αφήνει τα δικά του χνάρια. Επιλέγει απόμερα χωριατόσπιτα και ανθρώπους απλούς, υπεράνω <πάσης υποψίας>, για να χτίσει τις νέες Βηθλεέμ Του. Και για εμάς ελλοχεύει ο κίνδυνος να αποτιμήσουμε αυτή την παρουσία πολύ λιγότερο από την παραγματική αξία της ενώπιόν Του: <<ενας καλός άνθρωπος>>, <<ένας ευσυνείδητος κληρικός>> και τίποτα παραπέρα. Για έναν τέτοιο άνθρωπο μας μιλάει το βιβλίο του π. Βασίλειου Χριστοδούλου. Για έναν απλοϊκο και ταπεινό ιερέα σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό της πατρίδα μας. Τον άνθρωπο της διπλανής μας πόρτας. Έναν ιερέα που δεν σπούδασε σε θεολογικές σχολές, ούτε προλόγιζαν το ονομά του πηχαίοι τίτλοι. Δεν επετέλεσε κάποιο θαυμαστό σημείο. Επετέλεσε ένα μόνο πράγμα:...παρέμεινε απλός, τρυφερός και πτωχός, σαν παιδί. Διανύοντας τη γη με βήμα παραδείσου.