ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Το νήμα που συνδέει τα κείμενα τα οποία συγκεντρώσαμε στον τόμο αυτό αφορά στο ερώτημα της σχέσης εκπαίδευσης και κοινωνίας. Η σχέση αυτή αναλυτικά δύναται να μελετηθεί από δυο πλευρές: είτε εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους η εκπαίδευση συμβάλλει στην περαιτέρω οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων, ή εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία επηρεάζει την εκπαίδευση και το έργο που παρέχει. Στην εργασία αυτή ασχοληθήκαμε με τη δεύτερη πλευρά, καθώς την πρώτη μελετήσαμε ήδη σε προηγούμενη εργασία.
Ειδικότερα, μας απασχολεί η απάντηση στο ερώτημα. Πως μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη σχέση εκπαίδευσης και κοινωνίας; Για το λόγο αυτό επικεντρωθήκαμε σε μια σειρά από θέματα στην κοινωνιολογία της εκπαίδευσης (και άλλων, συγγενών επιστημών) σχετικά με τους εκπαιδευτικούς σκοπούς και στόχους, όπως και τη γνωστή προσέγγιση του Durkheim αναφορικά με τη σχέση ατόμου και συλλογικότητας, επιχειρώντας να αναλύσουμε τους τρόπους με τους οποίους η κοινωνία επηρεάζει και διαμορφώνει την εκπαίδευση που παρέχεται.
Η οπτική γωνία από την οποία εξετάζουμε το θέμα μας, μας οδηγεί στην επανεξέταση του ρόλου της εκπαίδευσης στην κοινωνία λαμβάνοντας υπ' όψιν τις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές που εν τω μεταξύ έχουν συντελεστεί. Παράλληλα εξετάζουμε το έργο σημαντικών θεωρητικών, όπως του Fernando Savater και του Edgar Morin σχετικά με την αξία, που αποδίδουν σήμερα στη μόρφωση, αλλά και στον εκπαιδευτικό θεσμό, ενώ διαπραγματευόμαστε και το ζήτημα της αξιολόγησης της επίδοσης των μαθητών. Η αξιολόγηση μαζί με την παροχή μόρφωσης και παιδείας αποτελεί το δεύτερο σημαντικό καθήκον του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία το συνδέει με τους άλλους κοινωνικούς θεσμούς. Τελειώνοντας, επιχειρούμε να απαντήσουμε το ερώτημα που θέσαμε και να καταδείξουμε τους τρόπους με τους οποίους η σχέση κοινωνίας και εκπαίδευσης μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχέση εξουσίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)