ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΘΗΝΟΥΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΓΑΤΕΣ

Αυτά τα ποιήματα του Ρήγα Καππάτου περιέχουν μια φωτεινή αλήθεια: την εσωτερική κοινωνία της ζωής. Αποκαλύπτουν τα ενδόμυχα μονοπάτια όπου η ζωή των πραγμάτων, των όντων, της σιωπής, αποτελούν την έκπληξη μιας αποκάλυψης, την έκπληξη της αδελφότητας της ζωής των ειδών, στο χειμώνα ή στη βροχή, σε μια μυστικιστική διάσταση ή στο φως, στη φιλία ενός ζώου. Ο Αθηνούλης, το αλησμόνητο γατί που διατρέχει με τα βελούδινα πόδια του τους στίχους αυτών των ποιημάτων, είναι ένα φως της ζωής όλων των πραγμάτων που με αυτό το άπειρο φωτίζει τον άνθρωπο, συντροφεύει τον άνθρωπο μέσα από τα μάτια του (το ίδιο και με τα άλλα γατιά του βιβλίου). Και είναι η αγάπη για τη ζωή, που τα φωτεινά μάτια του ζώου και αυτοί οι ευαίσθητοι στίχοι αποπνέουν, σαν μια ανανεωτική μαρτυρία του θαύματος του είναι, του θαύματος του κόσμου.

Carlos Montemayor

Τα ποιήματα του Αθηνούλη και άλλες γάτες εκφράζουν, γενικά, την φιλική και στενή σχέση του ανθρώπου με τα ζώα και παράλληλα εμβαθύνουν με το λυρικό, αφηγηματικό, παιχνιδιάρικο ή ελεγειακό τρόπο γραφής τους, για να καταδείξουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του αγαπημένου ζώου όπως διαμορφώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Οι σελίδες του βιβλίου μεταγγίζουν αισθήματα χαράς, χιούμορ, τρυφερότητας, θλίψης. Μας δείχνουν τα συναισθήματα που ο άνθρωπος μεταβιβάζει στο προσφιλές ζώο και που εκείνο με τη σειρά του ανταποδίδει με την ενστικτώδικη μορφή συμπεριφοράς που παίρνουν στις αντιδράσεις του. Μέσα στην καταγραφή των παιχνιδιών και των στιγμών της μακροχρόνιας συνύπαρξης ανθρώπου και ζώου, το αντικείμενο των ποιημάτων επενεργεί σαν μια δύναμη που καταγράφει τον εαυτό του, ενώ ο διττός τρόπος θέασης, το συγκινησιακό στοιχείο του Ρήγα Καππάτου και η ανεξάρτητη παρατήρηση του τρίτου, του Ενρίκε Λιν, προσδίδουν στα ποιήματα μια πολύεδρη διάσταση.