ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Το παρόν εγχειρίδιο μελετά την τέχνη και την αρχαιολογία των αρχαίων Ελλήνων. Δεν μελετά την "τέχνη από την Ελλάδα". Στα αρχαία χρόνια, ελληνόφωνοι λαοί ζούσαν στη λεκάνη της Μεσογείου και πέρα από αυτήν. Η Μασσαλία στη νότια Γαλλία ιδρύθηκε από Έλληνες, το ίδιο και η Νάπολη στην Ιταλία, η Σεβαστούπολη στην Ουκρανία και η Κανταχάρ στο Αφγανιστάν. Η Σικελία και το νότιο τμήμα της Ιταλίας είχαν τόσες ελληνικές πόλεις ώστε η περιοχή ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως "Μεγάλη Ελλάδα". Επιπλέον, αυτές οι περιοχές δεν αποτελούσαν την περιφέρεια της ελληνικής "επικράτειας" που είχε ως κέντρο το Αιγαίο ήταν σημαντικά κέντρα τέχνης, λογοτεχνίας, θρησκείας και εξουσίας. Το ίδιο το Αιγαίο δεν ήταν αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Όπως οι Έλληνες μετανάστευσαν σε όλη τη Μεσόγειο έτσι και μη-Έλληνες εγκαταστάθηκαν στα εδάφη που σήμερα συγκροτούν το Ελληνικό Κράτος. Οποιαδήποτε μελέτη της ελληνικής τέχνης και αρχαιολογίας πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτή την ποικιλομορφία. Εν ολίγοις, για να κατανοήσουμε τους Έλληνες, πρέπει να βγούμε από τον καθαυτό ελλαδικό χώρο και να συμπεριλάβουμε όλο τον ελληνικό κόσμο. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)