Η ξύστρα του Τάκη δεν ήταν σαν τις άλλες. Κάθε φορά που την έβγαζε από την κασετίνα του, μοσχοβολούσε η τάξη άρωμα κέδρου. Εκτός από την μυρωδιά, όμως, η ξύστρα ξεχώριζε από την άλλη και για τον ήχο της. Όταν έβαζες το αυτί σου εκεί που μπαίνει το μολύβι, άκουγες όλους τους ήχους από το δάσος των κέδρων. Αλλά τις τελευταίες μέρες κάτι έπαθε η ξύστρα και έχασε τις ιδιαίτερες δυνατότητές της. Άραγε χάλασε ή κάτι συνέβη στο δάσος με τους κέδρους; Ευτυχώς, τα παιδιά θα δράσουν αμέσως και θα τη σώσουν.