Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί το δικαίωμα προς ακύρωση δικαιοπραξίας λόγω πλάνης, απάτης ή απειλής (ΑΚ 140 επ.). Η σχετική νομοθετική ρύθμιση εντάσσεται στην ευρύτερη ενότητα διατάξεων του ΑΚ που αφορούν τη δήλωση βούλησης για την κατάρτιση δικαιοπραξίας και κατέχουν κεντρική θέση στο δίκαιο των δικαιοπραξιών. Ταυτόχρονα όμως, το δικαίωμα ακύρωσης αποτελεί μία χαρακτηριστική περίπτωση διαπλαστικού δικαιώματος στην οποία οι διατάξεις για τις δικαιοπραξίες διαπλέκονται στενά με τις γενικές διατάξεις του ΑΚ που διέπουν τα δικαιώματα.