ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Συνιστά πλέον κοινή διαπίστωση πως η Ιστορία της Εκπαίδευσης της Μακεδονίας κατά τον 19ο αιώνα, όπως και εν γένει του έξω ελληνισμού κατά τον ίδιο χρόνο, δεν έχει έως σήμερα μελετηθεί συστηματικά. Οι εργασίες που εμφανίζονται στη σχετική βιβλιογραφία δίνουν μια αποσπασματική εικόνα της εκπαιδευτικής κίνησης στον εν λόγω χώρο, καθώς σχεδόν στο σύνολό τους αφορούν γενικά στην πνευματική και εκπαιδευτική κίνηση περιοχών ή πόλεων της Μακεδονίας, κάποιων μόνο ετών ή μικρών χρονικών περιόδων - που συνήθως ορίζονται από το χρόνο στον οποίο αναφέρονται μεμονωμένες πηγές που εντοπίστηκαν και παρουσιάζονται από το συγγραφέα - , ενώ παράλληλα απουσιάζουν εργασίες που να αναφέρονται στο οργανωτικό και διοικητικό πλαίσιο της λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όπως και εργασίες που να παρουσιάζουν συστηματικά και ολοκληρωμένα τη λειτουργία μεμονωμένων εκπαιδευτηρίων πόλεων ή πολισμάτων της Μακεδονίας. (. . .) Αυτό το κενό, ως ένα μικρό βαθμό, επιχειρεί να συμπληρώσει η παρούσα εργασία, η οποία έχει ως θέμα της το Κεντρικό Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης (1854-1914), το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα θηλέων στην πόλη και, ως προς το Ανώτερο τμήμα του, το πρώτο - και μοναδικό πεντατάξιο - σχολείο θηλέων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Μακεδονία.