ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

Αέρινη ύπαρξη σάστισα όταν βρέθηκα μπροστά σου
Προσπαθώ να μετρήσω μέσα μου ως το δέκα μήπως και ηρεμήσω
Τίποτα... στο δύο σταματώ
Δυο τα μεγάλα καστανά μάτια σου
Δυο τα όμορφα στήθια σου που κάποτε έμοιαζαν ελίτσες
Δυο τα λεπτά δυνατά σου χεράκια
Δυο τα κόκκινα λουστρίν παπούτσια σου

Σε κοιτάζω στα μάτια και σε ρωτώ τρομαγμένος
"Πού 'ναι τα κόκκινα παπούτσια του Νανά;"

Ακριβό της ζήσης μου περιδέραιο...