ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΒ

Αν μέσα σ' όλα τα "άσματα" της Παλ. Διαθήκης ένα είναι το "Άσμα Ασμάτων", έτσι κι απ' όλα τα ποιητικά της βιβλία, κι από το "Άσμα" ψηλότερα ακόμα, στέκεται ο φιλολογικός αυτός κολοσσός που επιγράφεται "Ιώβ". Κι αν σε πολλές σελίδες της Βίβλου μπορεί κανείς να δει ολοφάνερη τη σύμφυτην εκείνη προφητικήν οραματικότητα και τη γνήσια ποιητική διάθεση του εκλεκτού λαού του Γιεχωβά, που συστηματικά συμπυκνώνεται στη μεγαλόπνοη ποίηση των μεγάλων της προφητών, αν ο ψαλμός και ο ύμνος, είτε από τον πολεμιστή το στόμα όταν ξεσπά, είτε από τα κύμβαλα των γυναικών στου νικητή το γυρισμό όταν αναμέλπεται, μας θυμίζει Δαβίδ, ποτές όμως και πουθενά στη Γραφή δε θα βρούμε το μεγάλο παλμό της Ιώβειας ποίησης. Εκεί μονάχα τον βρίσκει κανείς, μέσα στο έργο το ίδιο, αυτό που με τη γερή του πρωτοτυπία και την πλούσια ποιητική του εμφάνιση, στάθηκε κι αναμετρήθηκε με τα καλύτερα του κόσμου, αρχαία ποιητικά αριστουργήματα. [...] (Από την έκδοση)