ΤΡΑΓ…ΕΛΛΑΔΙΚΑ

Το Αρχαίο δράμα είχε δυο βασικούς τρόπους έκφρασης, τον τραγικό και τον κωμικό-σατιρικό! Το νεοελληνικό δράμα αντίστοιχα, μπορεί επίσης να ιδωθεί με διάθεση σπαρακτική για το "κακό που μας βρήκε", αλλά και με σκωπτική, γιατί η χρεοκοπία της χώρας-οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική- ήρθε νομοτελειακά, αν αναλογιστούμε τι συντελέστηκε από την καλοκαιρινή βραδιά αποβίβασης του "Εθνάρχη", την περιλάλητη "Αλλαγή" του "Χαρισματικού", έως και τις ... βαρκούλες του Καστελλόριζου και το σουρεαλιστικό σκηνικό που είχε και έχει στηθεί στη χώρα.

Ας προσεγγίσουμε, λοιπόν, την τελευταία περίοδο Νεοελληνικής Ιστορίας, αυτή που αποκαλέσαμε Μεταπολίτευση, με σαρκαστική διάθεση και ας θυμηθούμε τους "πρωταγωνιστές" που μας έφεραν στα δίκτυα του ΔΝΤ, του Σόιμπλε και άλλων ευαγών ιδρυμάτων που ανέλαβαν εργολαβικά τη "σωτηρία" της χώρας.