ΒΡΑΧΝΗ ΒΡΟΧΗ

Οι αθλητικοί συντάκτες οι οποίοι περιγράφουν ποδοσφαιρικές συναντήσεις,
συνηθίζουν να σχολιάζουν με τη φράση «διπλασίασε τα τέρματά της» το δεύτερο
γκολ μιας ομάδας˙ η Ολυμπία Σταύρου λοιπόν διπλασιάζει τώρα τις ποιητικές της
συλλογές, με την πρώτη να εκδίδεται το 1997 (Σκόνη σε γυαλιά ηλίου, εκδόσεις
Μπιλιέτο).
Η ποίησή της είναι χωρίς κώδικες και μυστικά, ο λόγος της είναι καθαρός και
ανεπιτήδευτος, ο κόσμος της είναι εμποτισμένος με τα νάματα της αληθινής ζωής.
Ο έρωτας και ο θάνατος, η χαρά και η στέρηση, η εργασία και ο αποκλεισμός˙ το
πέταγμα των περιστεριών από την ταράτσα της λαϊκής συνοικίας, το κρύο που
νιώθει η μελλοθάνατη φυλακισμένη ψυχή και το κομματάκι όχθης που δύσκολα το
προσεγγίζει το κορμί του ανέστιου πρόσφυγα καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που
πνίγεται στα κύματα του ποταμού της μεθορίου.
Τα περίτεχνα σχέδια που κοσμούν τη συλλογή ανήκουν στην περσόνα
Bonslie/bonslie.tattoo και προσδίδουν τη μυστικιστική αύρα τους καθώς
συνομιλούν υπογείως και ανεπαισθήτως με τα ποιήματα˙ ο ρεαλιστικός τρόπος
γραφής αναμετράται σε κάθε σελίδα με μια εικαστική προσευχή ή έναν γραφιστικό
θρύλο!