ΖΩΗ ΣΑΝ ΑΣΑΝΣΕΡ

Αθήνα, Μάιος 2011. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι συναντιούνται με τον πιο παράδοξο τρόπο την τελευταία βροχερή μέρα της άνοιξης. Η συνάντησή τους δεν θα διαρκέσει πάνω από δύο λεπτά, αλλά θα τους αφήσει διψασμένους για συνέχεια. Έρωτας; Ανάγκη; Απελπισία; Θα δείξει. Αρκεί να ξαναβρεθούν... Ένα τρυφερό μυθιστόρημα που έχει για φόντο μια παρέα αγανακτισμένων νέων που στήνουν μια κολεκτίβα ανταλλαγής αγαθών, ακραίες ακτιβιστικές πράξεις και, βέβαια, μια κοινωνία που ψάχνει τον προσανατολισμό της. «Η ζωή σαν ασανσέρ» αποτελεί το τρίτο και τελευταίο σκέλος της άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το «Κάπου ν’ ανήκεις» και συνεχίστηκε με τις «Ύαινες», η οποία εξερευνά το ζήτημα της ταυτότητας στην κρίσιμη εφηβική ηλικία, όπου η εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του υπόκειται σε δεκάδες στρεβλώσεις, αποτέλεσμα της επιτακτικής ανάγκης του να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο.