ΖΩΗΣ ΧΟΡΗΓΟΣ

Γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, χρειαζόμαστε… τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Στὸ βιβλίο «Ζωῆς Χορηγός, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση», οἱ στοχασμοὶ τῶν Ἁγίων –τῶν πρώτων Ἁγίων τῆς Αγίας Γραφῆς- εἶναι ἐμφανεῖς καθώς χρησιμοποιοῦν ἀφειδώλευτα σχετικὲς παραπομπὲς καὶ ἱστορίες. Τὸ πλαίσιο γύρω ἀπὸ τὸ ὁποῖο εἶναι χτισμένος ὁλόκληρος αὐτὸς ὁ στοχασμός εἶναι μία παλιὰ προσευχὴ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα (Βασιλεῦ οὐράνιε…). «Σπάζοντας» τὴν προσευχὴ αὐτὴ σὲ φράσεις, στοχαζόμαστε τὶς ἀλήθειες καὶ τοὺς θησαυροὺς ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποδώσει κάθε μία ἀπὸ αὐτές. Ἡ μόνη ἐπιπλέον προσευχὴ ποὺ μπορεῖ νὰ κάνει ὁ συγγραφέας εἶναι: στὸ τέλος, ὅλα ὅσα θὰ ἀπομείνουν ἀπὸ τὸ βιβλίο στὴν καρδιὰ καὶ τὸν νοῦ τῶν ἀναγνωστῶν νὰ εἶναι μόνον ἐκεῖνα ποὺ τὸ Ἴδιο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἔχει τοποθετήσει ἐκεῖ.