Ο Γιώργος Σεφέρης γεννήθηκε στα Βουρλά της Σμύρνης στις 29 Φεβρουαρίου του 1900. Ξεκίνησε το σχολείο στη Σμύρνη, αλλά μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αθήνα με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πόλεμος στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει να γράφει ποιήματα στην εφηβική του ηλικία. Μετά την αποφοίτησή του, γράφτηκε στη Νομική Σχολή, αλλά το 1918 η οικογένειά του μετακόμισε και πάλι, αυτή τη φορά στο Παρίσι. Έτσι, συνέχισε εκεί τις σπουδές του στο ίδιο αντικείμενο και, παράλληλα, συνέχισε την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, γράφοντας ποίηση και μεταφράσεις, κυρίως γαλλικών έργων. Το 1925 επέστρεψε στην Αθήνα γιατί προσελήφθη στο Υπουργείο Εξωτερικών, για να αναχωρήσει για το Λονδίνο ως ακόλουθος του εκεί Προξενείου. Τα επόμενα χρόνια, στα πλαίσια της εργασίας του στο Υπουργείο Εξωτερικών, διέμεινε και στην Αλβανία, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ακολούθησε την ελληνική κυβέρνηση στην Κρήτη, στην Αίγυπτο, στη Νότιο Αφρική και στη Μέση Ανατολή, για να καταλήξει ξανά στην Αθήνα το 1944. Συνέχισε να εργάζεται για το Υπουργείο, με μεταθέσεις σε Άγκυρα, Λονδίνο και Βηρυτό, με χαρτοφυλάκιο που αφορούσε στο ζήτημα της Κύπρου. Το 1962 σταμάτησε την εργασία του εκεί και ασχολήθηκε μόνο με την λογοτεχνία, απορρίπτοντας θέσεις καθηγητή σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Την επόμενη χρονιά βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Κατά την διάρκεια της Χούντας, τάχθηκε κατά των συνταγματαρχών, κάτι που ενόχλησε το καθεστώς, το οποίο του αφαίρεσε τον τίτλο του Επίτιμου Πρέσβη. Απεβίωσε στις 20 Δεκεμβρίου 1971, μετά από πολλά χρόνια ταλαιπωρίας από έλκος. 
Παρότι έγραψε και δοκίμια, μυθιστορήματα και μεταφράσεις, ο Σεφέρης έμεινε περισσότερο γνωστός για τις ποιητικές του συλλογές. Αυτές είναι οι: Στροφή (1931), Πάνω σ' έναν στίχο ξένο (1931),   Η Στέρνα (1932), Σχέδια στο περιθώριο (1935), Μυθιστόρημα (1935), Γυμνοπαιδία (1936), Τετράδιο Γυμνασμάτων (1928-1937) (1940), Ημερολόγιο καταστρώματος Α΄ (1940), Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄ (1945), Τελευταίος σταθμός (1947), Κίχλη (1947), Ημερολόγιο καταστρώματος Γ΄  (1955) , Τρία κρυφά ποιήματα (1966), καθώς και δύο μεταθανάτιες πρώτες εκδόσεις, τα: Επί Ασπαλάθων... (1971) και Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄ (1976).