Πόσο όμορφη η θελημένη
μόνωση
γεμάτη σχέδια και
οραματισμούς
όνειρα κι άπειρες προσδοκίες
Τι Δημιουργική κι Εντατική κι
Αγία!
Πόσο πολύβουη μέσα στην αφωνία της,
όσο πολύχρωμη μες στη μονοτονία.
Πόσο φριχτή είναι η αθέλητη η
μοναξιά
τόσο πολύ στυγνή και στεία
και μελανή κάτω από τα
λαμπερά τα ξέφωτα
και πάμμικρη για τους
πλατιούς ανθρώπους!
Πόσο είναι τρομολάγνα,
αφηνιασμένη,
όσο σκληρή, ανήλιαγη, &
μισημένη.