ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Με το ανά χείρας πόνημα, αδελφοί, ας χειραγωγηθούμε από τους ενχιστωμένους πατέρες μας, εις της προσκύνηση, τη δοξολογία, την ανάμνηση, το αγκάλιασμα των σεπτών παθημάτων του «φίλου» μας που λαμπροφορούν αυτές οι ημέρες. Ήτοι την προδοσία μας, την νήψη των ποδιών μας, τα ραπίσματα, τα καλαφίστματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυρά χλαίνα, τον κάλαμον, και προ πάντων τον Σταυρό και τον θάνατον ά δι ημάς εκών κατεδέξατο. Ας κατεβούμε μαζί τους στον Αδη απ όπου ο Χριστός το γένος μας κάλεσε στην Αιώναι ζωή.