ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΧΤΕΣ

"ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ":
Για τρία κορίτσια πέντε χρονών, που στροβιλίζονται, με τα χέρια ανοιχτά, γρήγορα, πιο γρήγορα, ακόμα πιο γρήγορα, και τα μαλλιά τους στον αέρα, σε κάθε κοτσίδι μια πλαστική πέτρα, και τα μαλλιά τους στεφάνι, για τρία κορίτσια στεφανωμένα κοτσίδια, γέλιο και ξανά γέλιο, τρεχάλα και στρόβιλος. Κοιτάζω τα χέρια τους και τις άκρες των δακτύλων μου, νιώθω την ένταση στις κλειδώσεις τους. Μικρά κορίτσια με βαριά κοτσίδια. Μικρά βαρίδια. Γύρνα, γύρνα, γύρνα κι άλλο, μέχρι να δεις τον κόσμο ανάποδα και μέσα στην όλη αναμπουμπούλα να σ' αρέσει.