ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΑ ΠΟΤΕ ΕΔΩ

Τρυποφράκτη δεν
μού δόθηκε η χάρη.
Δεν τον κατέγραψε
η κόρη του οφθαλμού.
Δεν τον αναγνώρισε
το οπτικό νεύρο.
Δεν εντυπώθηκε
στην ινιακή χώρα.

Τώρα που η όρασή μου
δεν είναι όπως παλιά

-χρόνια και χρόνια άλεθαν
τα ματάκια μου οι οθόνες-

κόκκοι άμμου τρίβονται
στον αμφιβληστροειδή
στα βλέφαρα κρέμονται
τσίμπλες. Τρίλιες

φα-σολ-φα

το σώμα μου δονείται
από προκαταρκτικές συλλαβές
και φθόγγους
στο Λόφο των Μουσών
το σκουλήκι το μυρμήγκι
σε ευθεία γραμμή
από θάμνο σε θάμνο
τρίβομαι στο γρασίδι

με τη μούρη στις ρίζες
και τα φρύγανα

βάτα χαμόκλαδα
φυλακές του Σωκράτη.

Πέτρες κιγκλιδώματα
ο φιλόσοφος τη φυλακή του
ο εραστής τη φωλιά του
ο ποιητής την εξορία του
ο εργάτης το κρασί του.

Τρουπώνω στην τρώγλη μου
γρήγορος σαν ποντίκι
στήνω τον φυτοφράκτη

-πλαντάζει το στήθος μου
Άσματα-

Ασώπαστος