ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ

Ένα πρωινό τηλεφώνημα με ξυπνά κάτι σκληρό και ινώδες στο πόδι της αναπτύσσεται γρήγορα και ανεξέλεγκτα που δεν μπορούμε να το ξεριζώσουμε. Από το παράθυρο του υπνοδωματίου μου παρατηρώ το χειμωνιάτικο κριθάρι, που τώρα τον Απρίλη ήδη λικνίζεται στα γερά κοτσάνια. Εύχομαι να μπορούσα να φυτέψω της Τζούλη το πόδι σε μια ζεστή γωνιά στο χώμα, να στρέψω το πρόσωπό της προς τον ήλιο, και να την αφήσω να γιατρευτεί με την ανοιξιάτικη βροχή όπως τα άγρια ραδίκια που περιμένουν να κατακλύσουν το λιβάδι με αστέρια. [Από την έκδοση] Εισαγωγικό σημείωμα Εργαστήριο Ανατομικής Διδασκόμενοι τα Σχήματα Κυριακάτικη Παρέλαση Να Σε Ανοίξουμε Ο Πρώτος Καθηγητής Μου Το Πρότυπο Η Θέση Ευθύνης Αυτό που Αποκάλυψα ΔΜΨΣ Ο Βομβιστής των Πανεπιστημίων και των Αεροπλάνων Μπλε Κωδικός Ανοιξιάτικη Σπορά Τι Είδε Μια Ετοιμοθάνατη Γυναίκα Δύο Πορτρέτα του AIDS Η Πιο Συνηθισμένη Ώρα Μουσική Πιάνου Γυναίκα με το Δάκτυλο Χωμένο στη Μύτη της Μεταβίβαση Μάθημα Χορού Αν Με Ρωτήσεις το Όνομά μου Το Φαγητό του Νοσοκομείου Διαλογισμός στο Εργαστήριο Ύπνου Αυτό Που Αγαπώ Παριστάνοντας τον Θεό στο Νοσοκομείο