ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ

Λίγων ωρών αιώνια πορεία μας καθορίζει. Μας σεργιανίζει στα περασμένα, στα τωρινά, στα μελλούμενα. Κινηματογραφικές σεκάνς (και πώς αλλιώς θα μπορούσε να έχει γραφτεί το σενάριο - βασανιστική σκέψη) διαδρομές κάνουν από το νου στην ψυχή, ύστερα στα μάτια, και πάλι απ' την αρχή. Φιλίες, έρωτες, αγάπες, μίση, άνθρωποι που πέρασαν και δεν άγγιξαν, άλλοι που σκάψαν βαθιά, χαράξανε πληγές, γη οργώσαν την ψυχή μας, την άφησαν να καρπίσει. Κι όσο η γη καρπίζει, η ζωή κυοφορείται και γεννιέται από τις σάρκες μας, που χώμα γίνονται καρπερό στην κορυφή του λόφου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)