"Σε ένα τελευταίο πράγμα θα ήθελα να στρέψω την προσοχή όποιου θέλει να συζητά χωρίς να προσβάλλει. Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν δώσουν στη ζωή τους λόγους και αιτιολογήσεις, που κάθε φορά παίρνουν τη μορφή θρησκειών, μύθων, πολιτικών πεποιθήσεων, φιλοσοφιών και ιδεωδών κάθε είδους. Αυτές οι αιτιολογήσεις μοιάζουν σήμερα -τουλάχιστον στο πιο πλούσιο και τεχνολογικοποιημένο τμήμα της ανθρωπότητας- να έχουν αμβλυνθεί και οι άνθρωποι να βρίσκονται, ίσως για πρώτη φορά, μπροστά στην καθαρά βιολογική τους επιβίωση, την οποία, απ' ότι φαίνεται, είναι ανίκανοι να αποδεχτούν. Μόνο αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί, αντί να δέχονται το απλό, αγαπητικό δεδομένο να ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο, νιώθουν την ανάγκη να εγκαθιδρύσουν έναν αδυσώπητο υγειονομικό τρόμο, στον οποίο η ζωή, χωρίς πλέον ιδεατές αιτιολογήσεις, απειλείται και τιμωρείται κάθε στιγμή με ασθένειες και θάνατο. Έτσι όπως δεν έχει νόημα να θυσιαστεί η ελευθερία στο όνομα της ελευθερίας, έτσι δεν είναι δυνατό να απαρνηθούμε, στο όνομα της γυμνής ζωής, αυτό που κάνει τη ζωή άξια να τη ζει κανείς". (Giorgio Agamben, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)