Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Πριν, όλα ήταν μια απέραντη, ατέρμονη, ασύλληπτη, ακατανόητη και ιερά μυστηριώδης Κυριακή. Υπήρχε ο Θεός. Μόνος, Κύριος, Άναρχος, Ανείπωτος, ο Ών, πλήρης και απερίγραπτος. Τότε η Κυριακή δεν εγνώριζε Χρόνο, "εν αρχή" υπήρχε ο Άχρονος Θεός, το παν ήταν ο Θεός. Τίποτε πέρα από Αυτόν. Θεία Σιγή. Και πριν από τον κάθε άνθρωπο υπήρχε η ιερά Κυριακή. Γέννημα εκείνης της Σιγής η μυστηριώδης σιγή των σπερμάτων μέσα στις ωοθήκες του ζεύγους. Σε σιγή ζουν και αναμένουν να τα φορτίσει ο Έρως για να θερμανθούν, να κινηθούν μέσα στην σπασμωδική ένωση των γυμνών σωμάτων, σπέρματα δημιουργημένα, μοιάζει να βιώνουν στο άχρονο, πριν από τη Δημιουργία. [...] (Από την έκδοση) Α. ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ Β. ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΩΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΘΕΡΙΝΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤ' ΑΚΡΟΘΑΛΑΣΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΣΙΩΡΕΙΤΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΩΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΔΙΑΔΟΧΗ Γ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΙΝΟΥ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ ΡΕΜΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΤΟ ΘΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ Δ. ΑΠΟΣΤΡΟΦΟΣ