Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΗ ΓΗ

«Όλα αυτά θα συμβάλλουν στην εξαφάνιση των ανθρώπων από τη γη.
Όποιος θα έχει την τύχη να επιζήσει δεν θα ακούει τους διάφορους πλουτοκράτες να φωνάζουν: «Αυτό είναι δικό μου!» Ο θάνατος καταργεί την ιδιοκτησία. Θα πάψουν να ακούγονται τα σήμαντρα στα μοναστήρια και οι καμπάνες στις εκκλησίες. Στους μιναρέδες των τζαμιών θα πάψουν να ανεβαίνουν οι χοτζάδες και να φωνάζουν: «Αλλάχ, Αλλάχ» και να καλούν τους πιστούς σε προσευχή.
Μετά θα χρειαστούν άλλα 100 χρόνια, ώστε η φύση να επαναφέρει την ομαλότητα. Τα πάντα θα βρουν τον δρόμο τους. Χωρίς τη ρύπανση, θα επανέλθουν ξανά τα κατεστραμμένα δάση και θα παράγουν άφθονο καθαρό οξυγόνο. Η θάλασσα θα πάψει να μαστίζεται από τη ρύπανση, θα φυτρώσουν φύκια, κοράλλια. Θα ξαναγεμίσει με ψάρια, κοχύλια, πεταλίδες και αχινούς, που έχουν σχεδόν χαθεί».