ΙΠΠΟΤΗΣ, ΘΑΝΑΤΟΣ, ΔΙΑΒΟΛΟΣ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ

Να μας σπαράζουνε ορμάνε τα πελάγη
Να μας πλακώσει παίρνει ο βράχος την κατηφοριά
Τ' αγριοπούλια έρχονται κιόλας να μας πάρουν
Επάνω στα φτερά τους τα γερά.

Αλλά ετούτη η γη που απλώνει κάτωθέ μας
Είν' όλο λίμνες άχρονες, οπού δε σταματάνε
Να καθρεφτίζονται -αιώνια- καρποί.

Στη χλοερή την ύπαιθρο προβάλλει
Με μαρμαρένιο μέτωπο κι αχείλι μια πηγή
Κι ένα αεράκι πράο παίρνει να φυσάει.
[Από την έκδοση]