ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΟΙΚΟΙ;

Αυτή η συναγωγή των εννέα άρθρων-εισηγήσεων ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί ξεπερασμένη ιστορικά ως προς ορισμένα σημεία, καθώς σήμερα, με τις νεότερες εξελίξεις και ωσμώσεις, ορισμένες από τις προτάσεις και επισημάνσεις θα θεωρούνταν εκτός τόπου και χρόνου. Για την ιστορία όμως της ελληνικής επιστήμης έπρεπε να εκδοθούν, αφενός για να παρουσιασθεί η εξέλιξη μέσα σε μια τεσσαρακονταετία των δίδυμων επιστημών λαογραφίας-ανθρωπολογίας κατά τον Michael Herzfeld, στην Ελλάδα, αφετέρου οι εγγενείς δυσκολίες τους. Οι επιστήμες λαογραφία και κοινωνική ανθρωπολογία δεν είναι ουσιαστικά διαφορετικές, δεν υπακούουν σε δύο διαφορετικά παραδείγματα: α) είναι κυρίως επιστήμες του παρόντος· β) είναι επιστήμες που στηρίζονται στην προφορικότητα· γ) είναι επιστήμες κανονιστικές (normative). Θα περίμενε κανείς επομένως μια έλξη και όχι απώθηση, αλλά δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η θέση του συγγραφέως αυτού του βιβλίου, όπως προκύπτει και από τα δημοσιευμένα κείμενα, ήταν και είναι ότι η λαογραφία είναι ανθρωπολογική επιστήμη. Υπάγεται στην ευρύτερη ανθρωπολογία. Επομένως, αυτό το παράδειγμα εντάσσεται στην Αμερικανική Σχολή Ανθρωπολογίας.