ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ

Τις σύγχρονες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χαρακτηρίζει πλέον γλωσσική και πολιτισμική ετερογένεια. Ποιος είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού και ειδικότερα του φιλολόγου σε μια σύγχρονη πολυπολιτισμική τάξη; Άραγε, με ποιον τρόπο μπορεί το μάθημα της Λογοτεχνίας να αποτελέσει για τον σημερινό φιλόλογο ένα πολύ ισχυρό έρεισμα, με σκοπό την ενίσχυση της ετερότητας; Ποιες ακριβώς είναι οι λειτουργίες του μαθήματος της Λογοτεχνίας, οι οποίες πρέπει να αναδεικνύονται, ώστε να συμβάλουν σ’ αυτή την κατεύθυνση; Οι Έλληνες συγγραφείς με γλωσσικές ιδιαιτερότητες, όπως ο Γεώργιος Βιζυηνός, έχουν θέση στο ενιαίο πολυπολιτισμικό σχολείο; Τα ερωτήματα αυτά αποτελούν αντικείμενο διερεύνησης του παρόντος βιβλίου, το οποίο μέσα από τη διαπολιτισμική θεώρηση της ζωής και του έργου του Γεωργίου Βιζυηνού πυροδοτεί σύγχρονους προβληματισμούς και αναζητήσεις σχετικά με τον ρόλο της ανάγνωσης λογοτεχνικών κειμένων στην αποδοχή της ιδιαιτερότητας και στη διάπλαση πολυπολιτισμικής συνείδησης στους πολίτες του αύριο.