Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, οι εκδόσεις Αιγόκερως σχεδίαζαν ένα περιοδικό για τον κινηματογράφο και το θέατρο (το οποίο τελικά δεν ευοδώθηκε), του οποίου η δομή θα βασιζόταν σε μια συζήτηση (εν είδει αμφίδρομης συνέντευξης) ανάμεσα σε δύο προσωπικότητες του αντίστοιχου χώρου. Για το πρώτο τεύχος επιλέχθηκαν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, αδιαμφισβήτητα οι κορυφαίες προσωπικότητες του ελληνικού σινεμά της εποχής, και δύο από τους πρωτεργάτες και στυλοβάτες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Έτσι, ένα καλοκαιρινό βράδυ, ο Αντώνης Κόκκινος και ο Γιάννης Σολδάτος κάθισαν με τους δυο τους στο σπίτι του Αγγελόπουλου στο Μάτι και κατέγραψαν μια τρίωρη συζήτηση που κινήθηκε εντός δεδομένων πλαισίων, ώστε να ενταχθεί στο περιοδικό. Ξετυλίχθηκε εκεί η κοινή και, από κάποιο σημείο και έπειτα, εντελώς διαφορετική τους πορεία · μια διαδρομή που ξεκίνησε από τα χρόνια του Παρισιού, συνεχίστηκε με εκείνη τη θεαματικά ναυαγισμένη απόπειρα να στήσει ο Αγγελόπουλος την πρώτη του ταινία, αυτή για τους Φόρμιξ, με βοηθό τον Παναγιωτόπουλο, και κατέληξε στο, ιστορικό πια, έργο του καθενός. Η ξεχασμένη για τριάντα πέντε χρόνια συζήτηση βρέθηκε