ΟΙ ΠΕΔΙΑΔΕΣ

Στις αχανείς ιδιοκτησίες τους, που απλώνονται μες στις πεδιάδες, οι οικογένειες των γαιοκτημόνων έχουν διατηρήσει μια πλούσια και ιδιαίτερη κουλτούρα. Εμμονικοί με τα μέρη τους και το παρελθόν τους, προσλαμβάνουν καλλιτέχνες, συγγραφείς και ιστορικούς για να καταγράψουν με σχολαστική ακρίβεια κάθε πλευρά της ζωής τους, αλλά και τον χαρακτήρα της γης τους. Ένας νεαρός κινηματογραφιστής φτάνει εκεί, ελπίζοντας να συμβάλει σε αυτή την προσπάθεια. Σε μια ιδιωτική βιβλιοθήκη αρχίζει να κρατά σημειώσεις για την ταινία του και επιλέγει για τον πρωταγωνιστικό ρόλο την κόρη του πάτρωνά του. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο ανώνυμος αφηγητής ξεδιπλώνει το συναρπαστικό χρονικό της εμπειρίας του από τις πεδιάδες και το κείμενο σιγά σιγά μετουσιώνεται, σύμφωνα με τον Μάρεϊ Μπέιλ, σε «μια οπτασία για το τοπίο, τη μνήμη, την αγάπη και την ίδια τη λογοτεχνία». Δεν υπάρχει άλλο έργο στην αυστραλιανή γραμματεία που να μπορεί να συγκριθεί με τις Πεδιάδες. Η απέραντη και ανεξιχνίαστη Αυστραλία παύει να είναι μια απτή συνθήκη και αναβιβάζεται σε μια αφηρημένη, μυθολογική σύλληψη. Τούτο το σαγηνευτικό μυθιστόρημα πρωτοεκδόθηκε το 1982 και έκτοτε έχει γίνει κλασικό.