ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΖΑΖ

[...] εκεί που θρηνωδεί μες στο φθινόπωρο το κάτοπτρο αρραγές
οδύνη κατερχόμενη στις απροσπέλαστες ασφάλτους μεσημέρι
μαζεύω ό, τι περισσεύει χειραψιών απόηχους αποστροφής μεταλαβιές
αύριο διπλώνω καταχνιά όπου η επιστροφή ρημάζει μεταβαίνω
το τρένο Α ακούγεται σφυρίζει μακριά των φίλων οι φωνές σβηστές
πάνω στις ράγες σου Κολτρέην τριαδικά σαξόφωνα αλυχτούν
όσο από δίπλα μας περνά βουβός αυτός ο κόσμος που πεθαίνει. [...]