Μετά την έκδοση των θεατρικών κριτικών του Τάσου Λιγνάδη σε ελληνόφωνες παραστάσεις αρχαίου δράματος (Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, 2013), ακολουθεί ο τόμος με την κριτική επισκόπηση των παραστάσεων έργων της νεοελληνικής δραματουργίας και γραμματείας, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από το 1975 έως το 1989, διάστημα κατά το οποίο ο Τάσος Λιγνάδης υπηρέτησε συστηματικά και από μόνιμες εβδομαδιαίες στήλες την κριτική θεάτρου (στις εφημερίδες Εσπερινή, Μεσημβρινή. Καθημερινή και τα περιοδικά Επίκαιρα, Ένα). Στον τόμο συγκεντρώνονται 171 κριτικά κείμενα, που καλύπτουν ένα πανόραμα θεατρικών έργων και ειδών, από διαφορετικές εποχές της ελληνικής θεατρικής ιστορίας: Κρητικό και Επτανησιακό Θέατρο, μετεπαναστατική κωμωδία ηθών και καταστάσεων, κλασικιστική τραγωδία, κωμειδύλλιο, δραματικό ειδύλλιο, αστικό δράμα, θέατρο-ντοκουμέντο, θεατρική διασκευή λογοτεχνικών έργων, μουσικό δράμα, σπονδυλωτή σύνθεση από αποσπάσματα θεατρικών ή/και μη θεατρικών, λόγιων ή/και δημωδών έργων, επιθεώρηση, μιμόδραμα, ρομαντική κομεντί, φάρσα, υπερρεαλιστικό θέατρο, θέατρο του παραλόγου, ποιητικό θέατρο, φιλοσοφικό θέατρο, παραμυθόδραμα, παρωδία, ιστορικό-βιογραφικό δράμα, κοινωνικο-πολιτικό ή/και (νέο)ηθογραφικό δράμα κ.ά..
Αντιμέτωπος με μια ευρεία χρονική, ειδολογική, μορφολογική και θεματική κλίμακα θεατρικών κειμένων, που συναντούν μια αντίστοιχη μεγάλη κλίμακα διαφορετικών επιμέρους αισθητικών τάσεων και ιδεολογικών στοχεύσεων από μέρους των θεατρικών συντελεστών και μάλιστα των σκηνοθετών, ο Τάσος Λιγνάδης -με το διεισδυτικό κριτικό βλέμμα του και με ακοίμητο μέλημά του την αναζήτηση του θεατρικά "αυθεντικού" πίσω από το θεατροειδές "πρόσχημα"- καταγράφει και αποτιμά φαινόμενα και ρεύματα της θεατρικής συγχρονίας, ενθαρρύνοντας σημαντικές πρωτοβουλίες και αναδεικνύοντας επιτεύγματά της, αλλά και επισημαίνοντας αδυναμίες και αδιέξοδά της.
Στον τόμο προτάσσεται εισαγωγή της επίκουρης καθηγήτριας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιμελήτριας του τόμου, Καίτη