ΝΤΑΛΙΤ

Υπάρχει ένα μαγικό κενό στην ποίηση της Εύας Σπαθάρα. Κι αυτό οφείλεται στον πόλεμο που κάνει στις λέξεις. Γιατί νιώθει πως η γλώσσα είναι λύτρωση και σταυρός. Ο συνδυασμός σημαίνοντος και σημαινόμενου παράγει νόημα, ένα νόημα, όμως, το οποίο παραπέμπει στο σύστημα της γλώσσας κι όχι στον εξωτερικό κόσμο. ΄Αλλωστε κι η ίδια η λέξη ζει σ’ ένα καθεστώς ετερογλωσσίας, έρχεται πάντα κι από άλλες φωνές, αφού το σημαίνον είναι εικόνα της λέξης, αλλά και ήχος.