«Ό,τι κι αν κάνεις τα λεφτά είναι λίγα, με το ζόρι βγαίνεις κι όπως και να ‘χει αυτό σε τρώει μέσα σου, φοβάσαι μήπως τελικά δεν τα καταφέρεις. Όμως η διαφορά είναι ο αέρας που αναπνέεις, είναι ότι ο ένας βοηθάει τον άλλον, είναι - και μιλάω προσωπικά - ότι ενυπάρχει στην κάθε μέρα σου μία αξία που δεν ποσοτικοποιείται, δεν μπορείς να τη βάλεις στο ζύγι. Πόσο αξίζει αυτή η στάση ζωής για τον καθένα δεν ξέρω να σ’ το απαντήσω. Ξέρω όμως ότι αξίζει για εμένα, διότι υπάρχει ένας μυστικισμός που με κάνει να θέλω να ξυπνήσω με λαχτάρα την επόμενη μέρα, διότι νιώθω δυνατός, κι αν λυγίσω κάποια στιγμή, γιατί σε όλους μας συμβαίνει, αυτόματα θα βρεθούν δέκα χέρια να με βοηθήσουν».