ΠΑΛΑΜΑΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΟΓΔΟΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αλήθεια. Τη σπατάλεψα του λατρεμού την πλάνη,
ξόανα, ριγμένα από ψηλά, μού θόλωναν τα φρένα,
φως λαγαρό του διάβα σου το φως κ' εμένα κάνει,
τώρα ήρθ' η ώρα, δε γνωρίζω παρά μόνο Εσένα.
Στα χλωμιασμένα τ' άνθια εσύ το αχλώμιαστο βοτάνι,
μαινάδα ήταν η σκέψη μου, τη στύλωσες παρθένα
στη βραδιανή μου προσευχή με αυγερινό στεφάνι.
Τώρα ήρθ' η ώρα, δε γνωρίζω παρά μόνο Εσένα.
Μεσ' στης καρδιάς τα πιο βαθιά που ο λόγος δεν τα φτάνει,
καημός ασώματου παλμού για κάποια ωραία γέννα
που θα σε στήση αγνάντια μου το σώμα σου έχει υφάνει.
Τώρα ήρθ' η ώρα· δε γνωρίζω παρά μόνο Εσένα.
[Από την έκδοση]