ΒΙΖΥΗΝΟΣ: ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Ο ισχυρός σύνδεσμος, η στενή αλληλεξάρτηση και ο διαρκής αλληλοπροσδιορισμός της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού αποτελούν μια γενική διαπίστωση της κριτικής. Ο αλληλοπροσδιορισμός αυτός είναι δυνατόν μάλιστα να θεωρηθεί ως η αιτία μιας φαντασιακής από το ένα μέρος, και μιας πραγματολογικής από το άλλο αντιστοίχησης και ισοδυναμίας που παρατηρείται ανάμεσα στη ζωή και στο έργο του συγγραφέα. Αυτή η αλληλοστοίχηση ζωής και έργου υφίσταται σε τέτοιο βαθμό ώστε μια πιθανή προσπάθεια συγγραφής της βιογραφίας του να κινδυνεύει να θεωρηθεί ή και να πάρει τη μορφή ενός μυθιστορήματος της ζωής του, ενώ από το άλλο μέρος το πεζογραφικό έργο του εμφανίζεται να έχει μια πολύ μικρή αξίωση στο φανταστικό και να δίνει την εντύπωση μιας έμμεσης - αλλά και με όχι σαφώς προσδιορισμένους σκοπούς και όρια - δοκιμής για αυτοβιογράφηση. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)